اطلاعات لازم درباره روش اجرای سازه معکوس:

روش اجرای سازه معکوس را با روش‌های بالا به پایین top-down و پایدارسازی گودها می‌شناسیم. اجرای سازه معکوس همان‌طور که از نام آن مشخص است، کاملا برعکس روش‌های ساخت سازه به طور معمول و رایج است. معمولا سازه‌ها را با روش پایین به بالا می‌سازند.

این روش معمول‌ترین روش برای ساخت هر نوع سازه‌ای است. در روش پایین به بالا ابتدا عملیات خاکبرداری انجام می‌شود سپس دیواره‌هایی که خاکبرداری شده‌اند باید تثبیت شوند. در این مکان که گودبرداری شده است فونداسیون سازه اجرا می‌شود و بعد از اجرای فونداسیون و مشخص شدن جای ستون‌ها سایر مراحل ساخت سازه به ترتیب انجام می‌شود.

این در حالی است که در روش سازه معکوس ترتیب اجرای ساختمان ما این طور نبوده و کاملا با ترتیب دیگری سازه خود را می‌سازیم. اجرای سازه معکوس با روش‌های مختلفی انجام می‌شود. در ادامه با اجرای سازه به صورت بالا به پایین یا معکوس به طور کامل آشنا می‌شویم.

روش اجرای سازه معکوس برای چه سازه‌هایی مناسب است؟

اجرای سازه معکوس

روش اجرای سازه معکوس یا تاپ داون برای سازه‌های خاصی مناسب است. به خصوص سازه‌هایی که فضای کارگاهی کمی داشته باشند برای این نوع اجرا بسیار مناسب هستند. عملیات عمرانی به نسبت بزرگی سازه شما نیاز به فضای کارگاهی دارد.

اگر سازه عمرانی شما فضای عمرانی کمی داشته باشد و شما در این فضای کم امکان اجرای سازه را نداشته باشید، از روش بالا به پایین یا سازه معکوس باید استفاده کنید. البته اجرای سازه معکوس در کلان شهرهایی که ترافیک بالایی دارند نیز انجام می‌شود.

معمولا در این دو حالت ساختن ساختمان با روش سازه معکوس گزینه بسیار خوبی است.

زیرا این روش عملکرد اجرایی شما را بالا می‌برد و مزیت‌های زیادی برای شما فراهم می‌کند.

اجرای سازه معکوس عملیات گودبرداری را تسه

یل می‌بخشد. در این گونه از ساختمان‌ها که فضای اجرایی کمی دارند معمولا کار کردن با ماشین‌آلات خاکبرداری کاری سخت و دشوار است.

به همین دلیل ممکن است روند اجرای سازه پیشرفت کمی داشته باشد. در این صورت پروژه از نظر مالی با خطراتی روبه‌رو شود. لذا بهتر است این نوع سازه‌ها را حتما با روش تاپ داون اجرا کنید.

این روش سرعت اجرای سازه را بالا می‌برد و تاخیرهای اجرا سازه را به حداقل ممکن می‌رساند.

به همین دلیل بهتر است ساختمان‌هایی که ساخت آن‌ها موجب ترافیک‌های شدید می‌شود با روش تاپ داون اجرا شوند. این روش در برخی از مکان‌هایی که سطح آب‌های زیرزمینی بسیار بالا است نیز اجرا می‌شود.

در این مکان‌ها گودبرداری و اجرای سازه نگهبان با مشکلات زیادی روبه‌رو است. اجرای سازه معکوس از این مشکلات جلوگیری می‌کند و شرایط کار را برای شما آسان‌تر می‌نماید.

روش اجرای سازه معکوس چگونه سرعت ساخت و ساز را بالا می‌برد؟

روش اجرای سازه معکوس به گونه‌ای است که معمولا نسبت به سایر روش‌ها سرعت بالایی دارد. زیرا در روش تاپ داون هم‌زمان با اجرای طبقات منفی طبقات بالایی نیز ساخته شوند.

افزایش سرعت ساخت و ساز هزینه‌های شما را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد. این موضوع یکی از مهم‌ترین مزیت‌های روش سازه معکوس می‌باشد.

روش اجرای سازه معکوس توسط چه کسانی مناسب است؟

به دلیل تخصصی بودن این کار باید توسط فردی متخصص انجام شود. این روش نیازمند طرحی خاص و نیروهای انسانی متخصص است.

اگر می‌خواهید سازه شما بالاترین کیفیت را داشته باشد باید از نیروی انسانی متخصص در این زمینه استفاده نمایید.

بدون شک استفاده از افراد غیر متخصص مشکلات زیادی را برای سازه شما فراهم می‌نماید. به همین دلیل بهتر است اجرای سازه معکوس توسط تکنسین مسلط به این روش انجام شود.

مراحل روش اجرای سازه معکوس:

اجرای سازه تاپ داون

روش اجرای سازه معکوس با مراحل مختلفی انجام می‌شود. زیرا ساخت سازه‌ای به صورت تاپ داون تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند جنس خاک، محدودیت‌های زمانی، امکانات پروژه، محدودیت‌های اجرایی و غیره می‌باشد. با توجه به این عوامل اجرای سازه معکوس با روش‌های مختلفی انجام می‌شود.

به همین دلیل ممکن است ترتیب مراحل یا عملیاتی که در هر مرحله گفته می‌شود، تغییرات خاصی داشته باشد. به طور کلی اجرای سازه معکوس با مراحل زیر انجام می‌شود.

در ابتدا دیواره‌های دیافراگمی که نقش سازه نگهبان را ایفا می‌کنند، اجرا می‌شود. دیواره‌های دیافراگمی در حقیقت اطراف گودبرداری را تثبیت کرده و از ریزش آن جلوگیری می‌کند.

در صورتی که سازه عرض کمی داشته باشد استرات‌های فولادی دو دیواره کنار هم را به یکدیگر اتصال می‌دهند. این کار پایداری سازه را افزایش می‌دهد و از مشکلات ناشی از عرض کم می‌کاهد. در صورتی که سازه عرض زیادی داشته باشد، بین دو دیواره روبه‌روی هم شمع‌های بتنی محکمی اجرا می‌کنند.

این شمع‌ها در واقع نقش ستون‌ها را ایفا می‌کنند. در این صورت استرات‌ها به دیواره‌های دیافراگمی و شمع‌های بتنی اتصال می‌یابند.

این کار پایداری سازه شما را افزایش می‌دهد و بعد از آن باید حفاری را شروع کنیم. در این قسمت باید تا طبقه منفی یک را حفاری کنیم و فضای اجرای سقف اول را درست کنیم. هم‌چنین می‌توانیم شروع به اجرای دیواره‌ها و سقف طبقه منفی یک کنیم. این کار را پایین‌ترین تراز ممکن ادامه می‌دهیم و تا پایان این کار همین روند را ادامه می‌دهیم.

در روش اجرای سازه معکوس باید به بازشوهایی که مصالح را وارد می‌کنند توجه زیادی کنید.

این بازشوها باید در طبقات پایین‌تر نیز در جای درست خود قرار بگیرند. زیرا این قسمت‌ها در روش تاپ داون تا رسیدن به کف تراز باقی می‌مانند و بعد از اتمام کار از انتهای کار آن‌ها را می‌بندند. بدون شک انتخاب آمارتوربندی و اتصالات برای این بازشوها مهم‌ترین مسئله است.

در نهایت باید استرات‌هایی که جهت افزایش مقاومت سازه کار گذاشته شده‌اند را بردارید. در این مرحله اجرای سازه در آخرین مرحله است و کافی است دیوارها و فضاهای معماری را اجرا کنید.

سازه بتنی چگونه آرماتوربندی می‌شود؟

آرماتوربندی در سازه‌های بتنی یکی از اصولی‌ترین کارهای ساختمانی است. روند این کار در استحکام و مقاومت نهایی سازه تاثیر بسزایی دارد. به طور کلی بتن مقاومت کششی بسیار کمی دارد و با استفاده از آرماتورها مقاومت کششی آن را در برابر تنش‌های محیطی افزایش می‌دهیم. سازه‌های بتنی مزیت‌های زیادی داشته و به همین در سال‌های اخیر ساخت بیش‌تر سازه‌ها به صورت بتنی می‌باشد. استحکام سازه بتنی در گرو میلگردهایی است که به عنوان آرماتور استفاده می‌شوند. در حقیقت این میلگردها باید در اندازه‌ها، تعداد و فواصل مشخصی استفاده شوند تا سازه به مقاومت مد نظر برسد. البته یکی دیگر از مواردی که در استحکام سازه بتنی نقش دارد، نحوه اتصال آرماتورها به یکدیگر است. آرماتوربندی در سازه بتنی اصل بسیار مهم و اجتناب‌ناپذیر است. به همین دلیل افرادی که در زمینه‌های ساختمانی فعالیت دارند باید در این موارد اطلاعات کافی را داشته باشند. در این مقاله درباره چگونگی اتصال آرماتورها و سایر نکات سازه‌های بتنی اطلاعاتی در دسترس شما قرار می‌گیرد.

نحوه خم کردن آرماتورها در آرماتوربندی سازه بتنی:

آرماتوربندی در سازه بتنی به صورت میله‌های خم شده یا ساده که با آرایش خاصی در کنار هم قرار گرفته‌اند گفته می‌شود. میله‌های خم شده عموما در ساخت ستون‌ها و فونداسیون ساختمان و میله‌های ساده در ساخت سقف به کار می‌روند. روش‌های مختلفی برای خم کردن میلگردها وجود دارد که هر کدام مزیت‌های خاص خود را دارد. روش خم کردن میلگردها باید بر اساس کاربری سازه و سایر ویژگی‌های آن انتخاب شود. پس باید با روش مناسبی میلگردهای مورد نظر خود را خمیده کرده و از آن‌ها استفاده کنید. معمولا بهترین روش برای خم کردن میلگردهای سازه بتنی استفاده از دستگاه مخصوص این کار است.

آرماتوربندی سازه بتنی با استفاده از جوشکاری سرد:

در آرماتوربندی اتصالات نیز با روش‌های خاصی انجام می‌شود. آرماتورها را می‌توانید با روش جوشکاری سرد در کنار هم نگه دارید. در این روش آرماتورها با نظم مورد نظر از طریق جوش به یکدیگر متصل می‌شوند. البته هرگز نباید برای نگه داشتن آرماتور در کنار یکدیگر از جوشکاری معمولی استفاده کنید. زیرا این جوش‌های بعد از بتن‌ریزی مقاومت خود را از دست می‌دهند و باز می‌شوند. به همین دلیل این کار مقاومت سازه را به شدت تهدید می‌کند. جوشکاری معمولی انعطاف‌پذیری جوشکاری سرد را نداشته و برای نگه داشتن آرماتور اصلا مناسب نیستند.

آرماتوربندی سازه بتنی با استفاده از مفتول:

آرماتوربندی سازه بتنی با استفاده از مفتول‌ها روش متداولی است. به طور کلی مهم‌ترین نکته در سازه بتنی نحوه چینش میلگردها و اتصال آن‌ها با یکدیگر می‌باشد. بتن باید در همه قسمت‌های قالب ریخته شود و بیش‌ترین ارتباط را با میلگردها داشته باشد. در این صورت سازه بتنی بهترین عملکرد را خواهد داشت. به همین دلیل نگه داشتن آرماتورها به وسیله مفتول گزینه بسیار مناسبی است. برای بستن میلگردها به وسیله مفتول به مهارت خاصی نیاز ندارید و به راحتی می‌توانید این کار را انجام دهید. برای انجام دادن بهتر این کار بهتر است به نکات زیر توجه کنید.

• در ستون‌هایی که میلگردهای بزرگی دارند باید فضای کافی برای بتن وجود داشته باشد.
• برای جلوگیری از ورود رطوبت خاک به سازه بتنی باید در قسمت‌های پایینی از عایق مناسب استفاده کنید.
• مفتول‌های بسته شده را قبل از عملیات بتن‌ریزی چک کنید و در صورت باز یا شل شدن آن‌ها را ببندید.

روش‌های آرماتوربندی سازه بتنی با استفاده از مفتول:

آرماتوربندی سازه‌های بتنی با استفاده از مفتول با دو روش انجام می‌شود.

روش ضربدری: در این روش آرماتورها به روی هم قرار گرفته و مفتول به صورت ضربدری از زیر و روی آن‌ها می‌گذرد. در انتها باید دو سر سیم را با انبردست بپیچید و محکم کنید.

روش بستن از کنار: در این روش هم آرماتورها در کنار هم قرار می‌گیرند و مفتول از میلگرد اول رد شده و بعد از عبور از میلگرد دوم محکم بسته می‌شود. به این روش کرواتی نیز گفته می‌شود و بیش‌تر برای آرمه کردن بتن‌های سقف و فونداسیون استفاده می‌شود.

آخرین مرحله آرماتوربندی سازه بتنی:

آخرین مرحله در آرماتوربندی سازه‌ها قالب‌بندی و بتن‌ریزی است. قالب‌های فلزی بهترین نوع قالب‌ها برای بتن‌ریزی می‌باشند. زیرا آن‌ها آب بتن را اصلا جذب نمی‌کنند و طول عمر بالایی دارند. بعد از قالب‌بندی باید عملیات بتن‌ریزی را شروع کنید. برای این کار باید عواملی مانند آب و هوا، موقعیت جغرافیایی سازه، نوع سازه، شکل سازه و غیره را در نظر داشته باشید. برای بتن‌ریزی بهتر است از بتن‌های آماده استفاده کنید و به نکات بتن‌ریزی توجه کنید.

نکات مهم در آرماتوربندی سازه‌ها:

• در هنگام آرماتوربندی میلگردها با قیچی مخصوصی بریده شوند.
• دمای خم کردن میلگردها بالای 5 درجه باشد.
• آرماتورهایی که خمیده‌اند نباید باز و بسته شوند.
• فاصله بین میلگردهای عرضی 20 سانتی‌متر است.
• آرماتورها باید تمیز باشند و در صورت زنگ‌زدگی باید تمیز شوند.
• فاصله میلگردها تا قالب باید چک شود.
• خم کردن میلگردها به وسیله هوا برش اشتباه است.
• اندازه آرماتورها باید با نقشه سازه مطابقت داشته باشد.

مزایای آرماتوربندی سازه‌ها:

آرماتوربندی سازه‌های بتنی مزیت‌های زیادی را برای این نوع سازه‌ها به وجود می‌آورد.

• بتن آرمه در برابر عواملی مانند آتش‌سوزی و رطوبت بسیار مقاوم‌تر از بتن معمولی است.
• بتن آرمه به نگهداری خاصی نیاز ندارد و به همین دلیل بسیار مقرون به صرفه است.
• سازه‌های بتنی نسبت به سازه‌های فلزی ساده‌تر بوده و به مهارت کم‌تری نیاز دارند.
• بتن آرمه از انحراف سازه‌های بتنی از حالت اولیه به شدت جلوگیری می‌کند.
• آرماتورها و نحوه قرار گرفتن آن‌ها در کنار هم در شکل‌پذیری بتن نقش بسزایی داشته و با این کار می‌توانید بتن را به شکل دلخواه خود در بیاورید.
• بتن آرمه مقاومت کششی نسبتا بالایی دارد و این در حالی است که مقاومت کششی بتن معمولی تقریبا صفر است. به همین دلیل مقاومت سازه شما به نوع قرارگیری آرماتورها بستگی دارد.
• آرمه کردن بتن‌ها آن را به بهترین مصالح ساختمانی موجود در دنیا تبدیل کرده است. به نوعی که در ساخت سدها، ستون‌ها و فونداسیون‌ها نیز از این مصالح ساختمانی استفاده می‌کنند.

منابع: https://constructionreviewonline.com/concrete/6-important-concrete-reinforcing-accessories/

مهندسی تخریب چگونه انجام می‌پذیرد؟

مهندسی تخریب به اطلاعاتی گفته می‌شود که با به کارگیری آن‌ها تخریب یک سازه به صورت ایمن صورت می‌گیرد. این اطلاعات شامل تبصره‌هایی است که برای نظارت روی تخریب سازه‌ها لازم است. حفظ ایمنی در طی تخریب سازه‌ها یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

به همین دلیل شناخت اطلاعات لازم برای خراب کردن سازه‌ها به صورت اصولی و ایمن بسیار لازم و ضروری است. تخریب اصولی به عنوان دانش مهمی در دانشگاه‌های دنیا و البته ایران آموزش داده می‌شود. این دانش در زمره‌ی دانش‌های مهندسی بوده و از جهات مختلفی مهم می‌باشد.

شاید در نگاه اول مهندسی تخریب اصولی سازه‌ها فقط منفجر کردن سازه‌های مورد نظر باشد. اما باید گفت که این رشته تحصیلی گستره بسیار وسیعی داشته خراب کردن سازه‌ها با امکانات و روش‌های مختلفی انجام می‌شود.

در مهندسی تخریب تنها خراب کردن سازه‌ها و نابود کردن آن‌ها مورد بررسی قرار نمی‌گیرد. بلکه حجم سازه و تعداد طبقات ساختمان باید به طور کامل بررسی شود. محاسبه حجم سازه بسیار حائز اهمیت بوده و کاری مهندسی و سخت است.

در این رشته تحصیلی تخریب اصولی سازه‌های چند طبقه و بسیار بزرگ که انجام دادنش دانش و وسایل خاصی را نیاز دارد  مورد بررسی  قرار می‌گیرد. وگرنه خراب کردن سازه‌های یک طبقه یا حتی پنج طبقه کار سخت و دشواری نیست.

با وجود این که حتی سازه‌های یک طبقه هم اگر با رعایت اصول و قوانین تخریب نشوند، خطرناک هستند. البته اهمیت شناخت نحوه تخریب اصولی در جایی که سازه شما با سایر ساختمان‌های بنایی احاطه شده باشد نیز مشخص می‌شود.

در این  موارد انتخاب مواد برای تخریب و میزان استفاده از آن اهمیت بالایی دارد. این  موضوع حساس و حیاتی یکی از مواردی است که مهندس تخریب درباره آن اطلاعات کافی را دارد. به همین دلیل جامعه نیاز به مهندس‌های تخریب داشته و افرادی برای این زمینه باید آموزش داده شوند.

مهندسی تخریب چیست؟

مهندسی تخریب در حقیقت علم و دانشی است که نیاز به مهارت و تجهیزات خاصی دارد. افرادی که مهارت لازم را در این زمینه کسب می‌کنند اطلاعات کافی را درباره نحوه تخریب اصولی ساختمان‌ها پیدا می‌کنند. در دنیای امروزی که بیش‌تر سازه‌های حجیم و چند طبقه‌ی قدیمی نیاز به جایگزین و تغییر دارند، علم تخریب مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته است.

فاز تخریب ساختمان‌ها باید بعد از برنامه‌ریزی و بررسی شرایط سازه شروع شود. برنامه‌ریزی و بررسی شرایط سازه باید برای هر ساختمانی به طور منحصر به فرد انجام شود. نکاتی که در طی این دو مورد بررسی می‌‌شود از خطرات و مشکلات  احتمالی شما را آگاه می‌کند.

به همین دلیل برای خراب کردن سازه‌ها به طور اصولی و ایمن باید آن‌ها را مورد بررسی قرار دهید. اگر سازه‌ای احاطه شده با سایر ساختمان‌ها باشد باید ساختمان‌های مجاور نیز از جهات مختلف مورد بررسی و کنترل قرار بگیرند. زیرا در حین تخریب سازه امکان آسیب به سایر ساختمان‌ها وجود دارد.

مهندسی تخریب از آسیب دیدن سازه‌های دیگر نیز جلوگیری می‌کند. لذا یکی از مهم‌ترین وظایف مهندس تخریب حفظ ایمنی ساختمان‌های مجاور است. ساختمان‌هایی که در اطراف سازه تخریب شده قرار دارد باید از هرگونه آسیبی در امان باشند. به عنوان مثال نحوه ساخت و مصالح ساختمانی سازه‌های اطراف باید مورد بررسی قرار بگیرد.

بعد از بررسی سازه‌های مجاور باید مواد خطرناک از ساختمان خارج شوند. این مواد شامل مواد اشتعال‌زا است که ممکن است بعد از تخریب آتش‌سوزی به وجود آورند. از مواد خطرناک دیگر می‌توان به مواد مواد آزبست، مواد رادیواکتیو، مواد نفتی و غیره اشاره کنیم.

مهندسی تخریب و نحوه کنترل سازه:

در مهندسی تخریب مهم‌ترین مسئله کنترل و مدیریت عملیات تخریب است. در حین این عملیات باید تمام مسائل خطرساز کنترل شوند و بعد از بررسی و کنترل آن‌ها عملیات آغاز شود. تجربه خراب کردن لوگوهای دوران کودکی برای اکثر انسان‌ها تجربه‌ای شیرین و مهیج است. خراب کردن سازه‌های بنایی نیز تجربه‌ای مشابه آن اما در ابعاد بزرگ‌تر و جالب‌تر است.

به همین دلیل در سراسر دنیا افراد بسیاری علاقه زیادی به این رشته دارند. این افراد می‌توانند با برنامه‌ریزی و پروسه تخریب یک سازه را به طور کامل انجام دهند. برای کنترل تخریب اصولی باید نکات خاصی را مورد بررسی قرار دهید. برخی از مهم‌ترین موارد تخریب سازه‌ها را در زیر آورده‌ایم.

• جرم سازه
• مصالحی که سازه با آن ساخته شده
• اقلیمی که سازه در آن قرار گرفته
• بررسی فیزیک سازه
• نحوه ساخت سازه
• نحوه زه‌کشی ساختمان
• شرایط ساختمان‌های مجاور

مهندسی تخریب سازه با روش انفجار:

مهندسی تخریب سازه‌ها با روش انفجار مواد خاص بسیار جذاب و مهیج است. اما باید گفت برعکس تصور عام مردم تنها یک درصد از تخریب‌های صورت گرفته با این روش است. در پروژه‌های تخریب سازه‌ها با روش انفجار ظرفیت باربری سازه در طبقات بالایی از بین می‌رود و  سپس وزن طبقات بالایی باعث از بین رفتن طبقات زیرین می‌شود. در این روش ممکن است قبل از انفجار ستون‌ها را ضعیف کنند تا بعد از انفجار سازه راحت‌تر خراب شود. مواد منفجره باید بعد از خواندن کامل نقشه ساختمان در مکان مناسبی نصب شوند. هم‌چنین برای داشتن  تخریب اصولی و ایمن باید زمان مناسب تخریب را نیز حساب کنند.

مهندسی تخریب سازه با روش‌های دیگر:

مهندسی تخریب با روش‌های دیگری به جز انفجار نیز انجام می‌شود. مثلا برای ساختمان‌های کوچک ممکن است از بیل مکانیکی برای تخریب سازه‌ها استفاده کنند. البته می‌توان سازه‌های بزرگی که ارتفاع زیادی دارند را با ماشین‌آلات خاصی که برای این کار ساخته شده‌اند تخریب کنیم. تجهیزات و ماشین‌آلات برای خراب کردن سازه‌ها گزینه مناسب‌تری هستند.  زیرا انفجار سر و صدا و گرد و غبار زیادی را تولید می‌کند. به همین دلیل برای تخریب سازه‌ها بهتر از تجهیزات و ماشین‌آلات تخریب استفاده کنید. یکی از این تجهیزات توپ تخریب است که با وزن و شتاب بالایی به سازه برخورد کرده و آن را خراب می‌کند.

منابع: https://theconstructor.org/structures/demolition-methods-process-buildings-structures/13941/

وال پست

همواره با گذر زمان و کسب تجربه از وقایع و اتفاقات ناگوار باید تمهیداتی برای پیش بینی موانعی جهت جلوگیری از آسیب های جانی و مالی احتمالی در نظر بگیریم. حتما زلزله سال ۱۳۹۶ کرمانشاه را به یاد دارید، خرابی‌ها و خسارات ناشی از عدم توجه به رفتار اعضای غیرسازه‌ای و رفتار آنها در هنگام زلزله باعث شد تا مهندسین کشور تحولی در قوانین نظام مهندسی ایجاد کنند. یکی از آن تمهیدات استفاده از وال پست ها یا نگه‌دارنده یا کلاف های افقی و قائم است.

پیش از وقوع این حادثه ناگوار و غیرقابل پیش‌بینی تصور مهندسان بدین شکل بود که به هنگام زلزله آسیب ندیدن و سالم ماندن اعضای اصلی سازه‌ای (تیر، ستون، سقف) به معنای عملکرد صحیح سازه بوده است.زمانی که به اعضای غیرسازه ای(تیغه‌ها، نما،تاسیسات،دیوارهای پیرامونی و..) آسیبی برسد در حالی که سازه پایدار باشد، عملکرد صحیح سازه زیر سوال رفته و خسارات زیادی را پدید ‌می‌آورد.

اما وال پست چیست و چه وظیفه‌ای دارد؟

وال پست یکی از المان های غیرسازه‌ای می‌باشد که نقشی در تحمل بارهای ناشی از زلزله ندارد و مقصود از اجرای آنها مانع شدن از تغییر شکل خارج از صفحه دیوارهای غیر سازه ای است و در طول های متفاوت برای یکپارچه عمل کردن دیوار بکار می رود.

به طور کلی می‌توان گفت وظیفه آنها انتقال نیروی های باد و زلزله از دیوارها به اسکلت سازه می باشد تا از تخریب دیوارها جلوگیری بعمل آورد.

وال پست ها دو نوع اند:

۱- وال پست عمودی

۲- وال پست افقی

مدت کمی است که این تکنولوژی در کشور ما اجرا می‌شود، با این حال همچنان در بسیاری از سازه هایی که ساخته می‌شوند یا اجرا نمی‌شود یا طراحی و اجرای آن دارای ضعف و مشکلات اساسی است.

برای خرید و دریافت قیمت ول پست می توانید از صفحه مربوطه دیدن فرمایید

روش های اجرای وال پست

۱- اجرا با انکر بولت و نبشی کشی

۲- اتصال دیوار به ستون با میلگرد

۳-اجرای تسمه دور ستون

۴- مهار دیوار به وسیله تعبیه میلگرد در داخل ستونهای مجاور

۵- مهار دیوار از طریق تعبیه میلگرد در داخل کف

۶- مهار دیوار به دیوارهای برشی از طریق عبور میلگرد در سوراخ قالب ها

۷- اجرای وال پست برای جان پناه بام

ضوابط اجرای وال پست عمودی

در تمام ديوارهاي ساختمان بويژه در ديوارهاي نما، جهت مقاومت در برابر زمين لرزه، ضوابط مبحث ششم مقررات ملّي ساختمان و آئين نامه طراحي ساختمان در برابر زلزله استاندارد (۲۸۰۰)بايد رعايت شود.

در تمام ديوارهايي كه به علت قرارگيري عايق ها چندلايه مي شوند، اتصال بين لايه ها و يكپارچگي ديوار بايد تأمين گردد.

طبق آئين نامه طراحي ساختمان در برابر زلزله استاندارد (۲۸۰۰) :

۱- طول دیوار بیشتر از ۶ متر باشد  (در برخی دستورالعمل‌ها ۵ متر ذکر شده است).

۲- طول دیوار بیشتر از ۴۰ برابر ضخامت دیوار باشد.

۱- حداکثر طول مجاز دیوار غیر سازه ای یا جداگرها (تیغه ها) بین دو کلاف قائم نباید از ۴۰ برابر ضخامت دیوار یا تیغه و یا ۶ متر هر کدام کوچکتر است، بیشتر باشد. به بیان دیگر تا ۶ متر طول دیوار نیازی به وال پست نداریم و بیش از آن به ازای هر ۶ متر یک وال پست مورد نیاز است.

۲- حداکثر ارتفاع مجاز دیوارهای غیر سازه ای و جداگرها از تراز کف مجاور ۳.۵ متر است و در صورت تجاوز از این مقدار می باست بصورت مناسبی با وال پست مهار گردد.

۳- در صورتی که لبه قائم دیوار غیرسازه‌ای یا تیغه ها آزاد باشد این لبه ها باید به یک تیغه دیگر، یا یک دیوار عمود بر آن، یا کلاف قائم و یا ستونک (وال پست) معادل یک ناودانی از جنس فولاد با نمره ۶ یا مقطع بتن آرمه یا چوبی با اتصال کافی تکیه داشته باشد.

۴-در طرفین تمامی بازشوها می بایست والپست اجرا گردد.

۵- چنانچه دیوار غیرسازه‌ای بعد از احداث دیوار سازه‌ای و بدون اتصال به آن ساخته شود،باید در محل تقاطع به نحو مناسبی به دیوار سازه‌ای متصل و محکم شود.

ضوابط وال پست افقی

طبق آیین‌نامه‌ی ۲۸۰۰ :

۱- درصورتی‌که ارتفاع دیوار از ۳.۵ متر بیشتر شود، وال‌پست افقی باید اجرا شود.

۲- اگر ارتفاع دیوار ۳۰ برابر ضخامت آن باشد.

ساخت وال پست

وال پست ساخته شده از جنس نبشی در انتقال بار جانبی زلزله و باد و یکپارچگی دیوار، بهتر از نوع ساخته شده از جنس قوطی عمل خواهد نمود.

برای ساختن وال پست دو عدد نبشی ۴ یا ۵ را به ضخامت دیوار موجود به وسیله میلگرد(در فواصل یک متر به یک متر توسط میلگرد آجدار سایز ۱۰) جهت یکپارچگی عملکرد هنگام وارد شدن بارهای جانبی به یکدیگر متصل نموده، سپس روی کل اعضا ماده ضد زنگ(پرایمر صنعتی و تینر) زده و سپس به المان های سازه ای بالایی و پایینی( تیرها) متصل می‌شوند، به گونه ای که در ساختمان های بتن آرمه با کاشت صفحات فلزی ( پلیت و رول بولت) در تیر و سپس جوشکاری وال پستها به آن مهار می‌شوند.

نکات حائز اهمیت برای اجرای وال پست ها:

۱- قبل از بتن‌ریزی سقف به قرار دادن بیس پلیت در شبکه بالا و پایین تیر بتنی در جایگاه اجرای وال پست توجه شود.

۲- کنترل کردن شاقولی وال پستها حتما باید انجام شود.

۳- وال پستها نباید به ستون ها متصل شوند زیرا باعث تغییر سختی و افزایش آسیب پذیری آنها می‌شوند.

۴- جلوگیری از اجرای میلگرد به جای نبشی در اجرای کلاف های افقی و جلوگیری از اجرای پشت به پشت نبشی های افقی و قائم

۵- در مکان هایی که وال پست باید کنار ستون قرار گیرند رعایت فاصله‌ی ۵ سانتیمتری الزامیست و این فاصله باید توسط مصالح نرم مثل یونولیت پر شود تا هنگام وارد شدن بارهای جانبی ستون به دیوار فشار وارد نکند.

سخن نهایی

برای ارزان‌تر تمام شدن پروژه و مواجه نشدن با کمبود بودجه از طرف کارفرما، بعضی از مهندسان عزیز وال پست را به درستی اجرا نمی‌کنند مثلا به جای استفاده از دو نبشی، از یک نبشی استفاده می‌کنند که به وفور در ساختمان های مختلف دیده می‌شود. همواره باید در نظر داشت که اتفاقات ناگوار به طور ناگهانی و غیرقابل پیش بینی رخ می‌دهند و نباید با غفلت و سهل انگاری خسارات مالی و جانی و به دنبال آن مقصر شدن در دعاوی قضایی را به وجود بیاوریم.

هلدینگ ساختمانی برادر ارائه دهنده انواع خدمات ساختمان اعم از طراحی، اجرا و … طبق استاندارد ها و ضوابط ساختمانی می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره 03132619080 ، 09130913051 تماس بگیرید.

پارکینگ واحد های مسکونی

پس از تشکیل پرونده، دریافت مجوزها و فرم تهیه نقشه‌ها هنگام تهیه نقشه های معماری یکی از معضلات معماران با کارفرمایان در ارتباط با پارکینگ است. در این مقاله به ضوابط پارکینگ واحد های مسکونی طبق طرح تفضیلی استان اصفهان می‌پردازیم.

پارکینگ(توقفگاه خودرو): محل نگهداري يا توقف دايم و موقت وسايل نقليه است كه مي‌تواند به صورت پاركينگ جمعي و خصوصي يا پاركينگ‌هاي عمومي وجود داشته باشد.

انواع توقفگاه‌هاي خودرو:

۱- کوچک : داراي حداکثر ۳ محل توقف خودرو

۲- متوسط: داراي ۴ تا حداکثر ۲۵ محل توقف خودرو

۳- بزرگ: داراي بیش از ۲۵ محل توقف خودرو

محل استقرار پاركينگ: در پيلوت و در محدوده سطح اشغال (همكف يا طبقات) و يا زيرزمين و حياط (فضاي باز) مي‌باشد.

به ازاء هر واحد مسكوني در هر حالت تامين حداقل يك واحد پاركينگ الزامي است.

براي پارکینگ واحد های مسکونی و یا مجتمع‌هاي آپارتماني با سطح زير بناي كمتر يا مساوي ۲۰۰ متر مربع مفيد ۱ پارکینگ به ازاء هر واحد مسکونی و براي مجتمع‌هاي آپارتماني و يا هر واحد مسكوني با سطح زير بناي بیشتر از ۲۰۰ متر مربع مفيد ۲ پارکینگ به ازاء هر واحد مسکونی لازم است.

آیا می‌توان از حیاط به عنوان پارکینگ استفاده کرد؟ در صورت رعايت سطح اشغال مجاز و رعايت حـداقل %۲۰ مساحت كل زمين به فضاي سبز ريشه‌دار، استفاده از ۲۰ درصـد فضاي آزاد (حياط) باقي مانده جهت جانمايي پاركينگ غيرسرپوشيده (روباز) به ازا هر پاركينگ بـه مساحت ۲۵مترمربع بـا احتساب امكان تحـرك اتومبيل، فضاي تردد و دارا بودن دسترسي مناسب مشروط به عدم قطع درخت و رعايت ساير ضوابط و مقررات شهرسازي و ساختماني بلامانع است.

آیا محدودیتی برای تعداد طبقات زیرزمین پارکینگ‌ها وجود دارد؟ محدوديتي از نظر تعداد طبقات زيرزمين براي قطعات مالكيت با كاربري پاركينگ مشروط به رعايت مسائل فني و ايمني وجود ندارد.

لزوم تامین پارکینگ

واحدهای مسکونی كه كل نياز پاركينگ آنها كمتر از ۵ واحد باشد و به دلايل مختلف تامين فضاي پاركينگ ويژه آنها در محل امكان‌پذير نبوده و ايجاد آن نيز در مكان ديگر مفيد نمي‌باشد، شهرداري مي‌تواند نسبت بـه اخذ هزينه‌هاي مربوطه اقدام و به صرف تامين پاركينگ عمومي در نزديكي همان محل برساند.

ضوابط دسترسی به پارکینگ

• تامين دسترسي مستقيم پاركينگ از طريق پله و آسانسور به كليه طبقات براساس مقررات ملي ساختمان الزامي است.
• پهناي معبر ورودي و شیب‌راه در توقفگاه‌هاي بزرگ نباید کمتر از ۵ متر و در توقفگاه‌هاي متوسط نباید کمتر از ۳.۵ متر باشد. حداقل عرض ورودي براي توقفگاه‌هاي کوچک ۲.۵ متر است.
• در صورت جانمايي انبارها در فضاي پاركينگ، ضروري اسـت فضاي مناسب و كافي جلوي انبارها بـراي استفاده از آنها اختصاص يافته و بعد از آن براي پارکینگ واحد های مسکونی استفاده گردد.
  تبصره : توقف خودروها در پاركينگ نبايستي تزاحمي براي بازشدن درب‌ها و استفاده از فضاهاي انباري و تاسيساتي ايجاد كند.
• جانمايي و استقرار پاركينگ در فضاي مقابـل درب‌هاي ورودي پياده قطعات مالكيت، راه‌پله‌ها و آسانسورها بايستي حداقل با فاصله ۱.۵ متري از فضاي مقابل فضاهاي مذكور انجام پذيرد.
• احداث درب پاركينگ در پخ گذر و درب سرتاسری در قطعه مالکیت جهت تامین پارکینگ ممنوع است.

ابعاد و مساحت‌هاي مورد نياز پاركينگ

•  محل پيش بيني شده براي يك واحد پاركينگ بايستي بدون احتساب مسير حركت و فضاي تردد و به صورت خالص شامل فضايي حداقل به ابعاد ۵×۲.۵متر باشد.
• حداقل فاصله مفيد و خالص مابين ستون‌ها بـدون احتساب عرض ستون، بدنه داخلي تمام شده به ازا هر پاركينگ بايستي حداقل ۲.۵ در نظر گرفته شود.
• هنگامي كه خودروها در طول و پشت سر يكديگر قرار مي‌گيرند، ابعاد مورد نياز براي هر خودرو ۶×۲.۵ متر مي‌باشد.
• در پاركينگ‌هاي سرپوشيده در صورتي كه فاصله داخلي بين دهانه دو ستون حداقل ۴.۵ متر باشد، دو خـودرو ميتوانند بين دو ستون قرارگيرند. افزايش تعداد خودرو، بـا افزايش فاصله داخلي بين دهانه ستون‌ها به ميزان ۲.۵ متر به ازاي هر خودرو بلامانع است.
• برای قرارگیری سه خودرو در کنارهم فضایی (مفید) به ابعاد ۷×۵ متر مربع لازم است. (مطابق شکل زیر)

• درصورتیکه دو طرف یک محل توقف در توقفگاه دیوار باشد، عرض آن باید حداقل ۳ متر باشد.
• فضاي چرخشي پشت خودرو، حداقل پنج متر تامين گردد.

ضوابط رامپ یا شیبراهه

رامپ (شيبراهه): سطح شيب‌دار با حداكثر شيب ۱۵درصـد جهـت دسترسي به پاركينگ و سطوح زيرين بنـا (سطوح داراي اختلاف سطح).

• حداقل عرض رامپ قوسي جهت دسترسي بـه پاركينگ در صورت يك طرفه بودن ۳.۵ متر و دو طرفه ۷ متر مي‌باشد.
  شعاع داخلي (مياني) مسير گردش‌ها در كليه پاركينگ‌ها تـا گردش ۹۰ درجه رامپ، بايستي حداقل ۵ متر باشد و تا گردش۱۸۰ درجه رامپ بايستي حداقل ۱۲ متر باشد.
• شروع رامپ بايستي در داخل قطعه مالكيت و با حداقل فاصله ۲.۵ متري (به عنوان فضاي توقف) از بر مالكيت و درب ورودي پاركينگ در نظر گرفته شود.

• حداكثر شيب رامپ در كليه پاركينگ‌ها معادل ٪۱۵ مي باشد.

• حداقل فاصله ارتفاع آزاد رامپ در توقفگاه‌هاي کوچک خودرو، به منظور تقلیل خطرات ناشی از حریق، از کف تا سطح زیرین سقف و یا درصورت وجود تأسیسات یا عناصر سازه‌اي در زیر سقف محل ورودي و خروجي از پايين‌ترين نقطه سقف پاركينگ تـا كـف رامپ پاركينگ بايستي حداقل ۲.۲۰ متر در نظر گرفته شود. در توقفگاه‌هاي متوسط و بزرگ حداقل ارتفاع از کف تا زیر سقف ۲.۴ متر است. در توقفگاه‌هاي خصوصی، درصورت وجود ورودي مجزاي دیگري براي اشخاص، پیش‌بینی ورودي و خروجی سواره به ارتفاع حداقل ۱.۸ متر الزامی است.

ضوابط ورود و خروج

• پهناي معبر ورودي و شیب‌راه در توقفگاه هاي بزرگ نباید کمتر از ۵ متر و در توقفگاه‌هاي متوسط نباید کمتر از ۳.۵ متر باشد. حداقل عرض ورودي براي توقفگاه‌هاي کوچک ۲.۵ متر است.
• هنگامی که طبقات دیگر ساختمان به وسیله پله‌ها از توقفگاه خودرو قابل دسترس باشد، باید فضاي توقفگاه به وسیلۀ دیوار و در یا فضاي واسط محصور از فضاي پلکان جدا شود.
• در کلیه انواع پارکینگ ها ارتفاع آزاد درب پارکینگ (مکانی که ماشین عبور می کند) نباید از ۲۱۰ سانتی متر کمتر باشد. فقط در پارکینگ های کوچک خصوصی در صورتی که ورودی و خروجی سواره و پیاده از هم جدا باشند می توانید حداقل ارتفاع آزاد درب ورودی-خروجی سواره را ۱۹۵ سانتی متر در نظر بگیرید.

نکات تاسیسات و ایمنی مورد نیاز در پارکینگ

• تمام توقفگاه‌هاي سرپوشیده باید تا حد امکان به صورت طبیعی تهویه و درصورت کافی نبودن سطوح جهت تهویۀ طبیعی، با سیستم مکانیکی تهویه شوند. سیستم تهویۀ مکانیکی پارکینگ واحد های مسکونی باید در انطباق با مقررات مبحث چهاردهم باشد.
• امکان دسترسی به آب لوله کشی و تجهیزات کشف و اطفا حریق در تمام توقفگاه‌ها ضروري است.
• کف توقفگاه‌ها باید از مصالح قابل شستشو ساخته شود.
• کف شیب‌راه‌ها در توقفگاه‌ها باید از مصالح غیر لغزنده براي خودرو باشند.
• در پارکینگ واحد های مسکونی ستون‌هاي فلزي و بتني بايد مطابق با مباحث نهم و دهم مقررات ملي ساختمان در برابر حريق مقاوم شده و پاركينگ مجهز به تجهيزات اطفاي حريق شود.

منابع:

طرح تفصیلی شهر اصفهان

مقررات ملّی ساختمان ایران مبحث چهارم الزامات عمومی ساختمان

شاقول کردن ستون ها

• شاقول کردن ستون ها حائز اهمیت بسیار است زیرا ستون‌ ها المان های فشاری هستند که وظیفه آنها انتقال بار ساختمان به زمین است، در صورت ناشاقول بودن وظیفه خود را به درستی انجام نداده و بارهای وارده را به طور مناسبی منتقل نمی‌کنند.
• هنگام بتن ریزی به علت نیروهای جانبی وارده ناشی از وزن بالای بتن، ممکن است قالب ها ناشاقول شوند.
• قبل از اجرای بتن ریزی ستون های بتنی باید قالب های آن به طور دقیق شاقول شده و در صورت ناشاقول بودن اصلاح شوند و نباید اجازه بتن ریزی را صادر کرد.
• بعد از بتن ریزی نیز باید شاقول کردن ستون ها انجام شود زیرا ممکن است در زمان بتن ریزی قالب ها جابجا شده و در صورت بی توجهی به این مورد، مشکلات متعددی در آینده ایجاد کند.
• هرچه ابعاد ستون‌ بیشتر باشد امکان ناشاقولی آن بیشتر می‌شود.

در صورت شاقول نبودن چه مشکلاتی پیش می‌آید؟

۱- ناشاقولی در هنگام زلزله ممکن است باعث ناپایداری ناگهانی و ریزش سازه شود.

۲- در طراحی سازه ها،رفتار سازه را به صورت خطی در نظر ‌می‌گیرند و زمانی که ستون ها ناشاقول باشند عملکرد آنها به صورت غیر خطی در می آید.

۳- باعث ایجاد ناپایداری و کمانش در ستون می‌شود به این شکل که در محل اتصال ستون به ستون و وصله ستون ها لنگر اضافی ایجاد می‌شود که ممکن است از لنگر داخلی ستون بیشتر باشد.

ناشاقولی ستون ها تا چه میزان قابل قبول است؟

طبق جدول ۶-۳-۳ نشریه ۵۵ (جدول رواداری سازه های بتنی متعارف) انحراف از امتداد قائم در ستون ها ۶ میلیمتر در هر ۳ متر طول و یا حداکثر ۷۵ میلیمتر در کل طول مجاز است.

چگونه می‌توان ستون‌ها را شاقول کرد؟

۱- شاقول بنایی: ارزان‌ترین و ساده‌ترین راه اندازه گیری شاقول کردن ستون ‌ها استفاده از شاقول بنایی است. به این شکل که یک نخ که یک سر آن یک وزنه کوچک قرار دارد با فاصله مشخص روی یک المان در بالای قالب قرار داده می‌شود و فاصله آن نخ تا قالب را اندازه گیری می‌کنیم این عدد باید در تمام طول قالب یکسان باشد. بهتر است برای ستون های با ابعاد زیاد از دو شاقول در یک وجه استفاده کرد تا کمترین خطا رخ دهد.

۲- دوربین نقشه برداری(تئودولیت): روشی پیشرفته وهزینه‌بر اما دقیق، استفاده از دوربین نقشه برداری است. بدین شکل که باید دوربین را موازی و با فاصله کم از ستون ها قرار داد سپس به لبه‌ی بالای قالب قراولروی کرده سپس دوربین را به سمت پایین آورده ، اگر سطح لبه بالا و پایین برابر بود به علت ناشاقولی اختلافی بین تار عمودی دوربین و لبه پایین ستون وجود دارد که باید اندازه گیری کرد و آن مقدار انحراف از امتداد قائم یا ناشاقولی است.

اما برای پیشگیری چه باید کرد؟

قالب ها باید در تمام وجه ها توسط جک ها مهار شوند. و باید پای آنها را توسط گچ و آجر مهار کرد تا در هنگام بتن ریزی دچار پیچش و جابجایی نشوند.

جهت شاقول کردن ستون ها در گوشه و لبه ساختمان که امکان قرار دادن جک وجود ندارد قالب ها را می‌توان با سیم آرماتوربندی یا دو پیچ مهار کرد.

نحوه کار با دو پیچ به این شکل است که قبل از بتن ریزی سقف باید یک قلاب در محل مناسب و نزدیک به ستون‌های کناری قرار داده شود تا دوپیچ به وسیله سیم نجاری و یک میلگرد دو سر خم به اون مهار شود.

هلدینگ ساختمانی برادر ارائه دهنده انواع خدمات ساختمان اعم از طراحی، اجرا و … طبق استاندارد ها و ضوابط ساختمانی می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره 03132619080 ، 09130913051 تماس بگیرید.

مدیرکل معماری و شهرسازی شهرداری تهران از تهیه دستوالعمل ضوابط ساخت و ساز مجتمع های مسکونی «دوستدار کودک» خبر داد.

مهدی صالحی درباره اقدامات معاونت شهرسازی در راستای اجرای طرح «شهر دوستدار کودک»، اظهار کرد: یکی از وظایفی که بر عهده معاونت شهرداری تهران گذاشته شده، ایجاد الزاماتی برای ضوابط ساخت و ساز مجتمع های مسکونی در انطباق با طرح شهر دوستدار کودک است.
وی ادامه داد: در این راستا دستورالعمل با کیفیتی از سوی مشاور طرح، تهیه شده و بر اساس آن مشخص است یک مجتمع مسکونی مناسب برای زندگی یک کودک چه استانداردهایی در اجرا رعایت و چه استاندارهایی برای تأمین فضا باید رعایت کند.

مدیرکل معماری و ساختمان شهرداری تهران تصریح کرد: این دستورالعمل به کمیسیون ماده 5 ارسال خواهد شد تا بعد از تصویب بتوانیم آن را به عنوان الزامات ساختمانی به مناطق 22 گانه ابلاغ کنیم. این موضوع را از ضوابط ساخت و ساز مجتمع های مسکونی آغاز می کنیم و بعد باید به سمت محیط های تجاری بپردازیم ولی به دلیل اینکه کودکان بیشترِ وقت خود را در محیط های مسکونی می گذرانند، مجتمع های مسکونی در اولویت هستند.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه قرار است ساختمان های جدید با استانداردهای تعیین شده، ساخته شوند طبیعتا کمتر از دو سال شاهد تغییرات عینی نخواهیم بود اما صاحب سندی می شویم که وقتی به کسی می گوییم ساختمان دوستدار کودک، نگوید یعنی چی؟! با نهایی شدن دستورالعملی که به آن اشاره کردم معیارهایی برای مجتمع دوستدار کودک تعیین میشود به عنوان مثال ارتفاع نرده ها 70 سانتی متر خواهد بود یا دکمه های آسانسور در قسمتی از کابین قرار می گیرد که کودک امکان استفاده از آن را داشته باشد.

صالحی با بیان اینکه این موارد جزئی شامل صدها مورد است و وقتی همه آنها کنار یکدیگر قرار می گیرد می توان گفت یک ساختمان یا مجتمع دوستدار کودک است، گفت یک ساختمان یا مجتمع دوستدار کودک است، گفت: برای ساختمان‌های ساخته شده طبق قانون نمی‌توانیم الزامی برای اعمال تغییرات، تعیین کنیم.

وی تصریح کرد: برای شهر دوستدار سالمند نیز موضوع در راستای مناسب‌سازی فضاهای شهری در حال دنبال شدن است و در شرح مأموریت ما به شکل دیگری تعیین نشده است. با مناسب‌سازی شهری، فضا برای کم‌توان‌ها و معلولین که در واقع سالمندان نیز به نوعی کم‌توان محسوب می‌شود، بهبود می‌ یابد.

وی ادامه داد: در این راستا 500 کیلومتر پیاده‌راه‌سازی در دستور کار قرار دارد که تا پایان سال جاری به سرانجام می‌رسد و کار با سرعت بالایی آغاز شده است که با استاندارهای تعیین شده مطابقت دارد.